Blind date – Theo Hoogstraaten

Samenvatting:
Tijdens een snikhete zomer besluiten Meryem, een meisje van Turkse afkomst, en haar klasgenoten om een nachtelijke blind date party te organiseren op het strand. Dat op het strand en in de duinen een gluurder met een mes actief is en dat de politie voor hem heeft gewaarschuwd in de kranten, willen ze niet weten. Tijdens het feest, waarop stevig gedronken wordt, duiken twee jongens op die drugs willen verkopen. Meryem verdwijnt daarna met haar vriendje in de duinen om te vrijen. Korte tijd later klinkt een gil. Meryem blijkt te zijn neergestoken. Wat is er gebeurd? Wie is de dader? Niet alleen de politie, maar ook Astrid en Stefan, twee vrienden van Meryem, gaan op onderzoek uit. (Bron: https://www.marianne-en-theo-hoogstraaten.nl)

Leeftijd: vanaf 13 jaar
Jaar van uitgave: 1996
Uitgeverij: Sjaloom

Recensie:
“‘In een reflex liet hij zich vallen. Stommeling! Dat hem dat juist nu moest overkomen. Er zaten mensen op die plek. Normaal gesproken zou dat het eerste zijn geweest wat hij had gezien. Hij was behoorlijk van slag. Als hij zijn kop er niet bij hield, ging hij fouten maken. Voorzichtig gluurde hij over de rand. Hoe was het mogelijk, een jongen en een meisje, op precies dezelfde plek. En de jongen leek ook nog op die van gisteravond. Over toeval gesproken! Vanaf het strand waren ze niet te zien. Zouden ze… Nee, je bent stom bezig, hield hij zichzelf voor. Je moet maken dat je weg komt. Zonder kijker is het veel minder leuk.”

In plaats van een duffe klassenavond organiseert een aantal meiden een blind date beachparty, die volledig uit de hand loopt. Er zijn twee verhaallijnen die de spanning versterken: één vanuit de jongeren en omgeving, de andere vanuit de gluurder die vrijende paartjes bespiedt. Heel wat problemen zijn in dit verhaal verwerkt: blind date, feesten, flirten, vrijen, condoomgebruik, drugs, eer van families, vriendschap. Blind Date is een spannend verhaal voor echte detective-fanaten maar heeft ook een mooi moraal in het verhaal, zonder dat je meteen denkt een tik op je vingers te krijgen. Het boek is op een prettige manier geschreven, waardoor je er vrij makkelijk doorheen leest.

De schrijver laat graag open plekken achter in de hoofdstukken, waardoor je wel verder moet lezen, want hoe loopt het af?!  Het is minder een verhaal waarbij je je echt in één persoon kunt inleven. In dit verhaal ben je meer iemand die alles meebeleeft en erbij is.
Het eind van het verhaal zit heel sterk in elkaar en de schrijver slaagt erin om jou als lezer voortdurend in spanning te houden door net genoeg informatie te geven om je nieuwsgierigheid vast te houden.

Tamar